Wat moeders in de veeindustrie wordt aangedaan

Wanneer je denkt aan moeders, denk je al gauw aan de zorg en onzelfzuchtig liefde voor haar kind. De meeste mensen zouden nooit een moeder pijn doen, of het nu een mens of een dier is.

Wanneer het echter om voedselkeuzes gaat betalen de meeste mensen anderen om moederdieren en hun baby’s op de meest gruwelijke manier te martelen.

Onderstaande voorbeelden zijn slechts enkele situaties waar moederdieren in de voedselindustrie mee te maken krijgen om vlees, zuivel of eieren te produceren.

Moeders worden opgesloten in kleine kooien waarin zij zich amper kunnen bewegen
In de varkensindustrie worden zeugen wekenlang tijdens en na hun zwangerschap in krappe kooien gehouden waar zij niet veel meer kunnen doen dan opstaan of liggen, ze kunnen zich niet eens omdraaien. Terwijl varkens van nature elders hun behoefte doen dan daar waar ze eten en slapen, worden ze hier gedwongen te poepen, te eten en te slapen op de zelfde plek.

Ook moederkonijnen in de vleesindustrie worden meestal gehouden in kleine kooien waar ze amper bewegingsruimte hebben. Ze kunnen niet languit liggen, rechtop staan, hun omgeving verkennen, of alle andere dingen die konijnen van nature doen.

Kippen zijn in staat onbevruchte eieren te leggen zonder dat er een haan in de buurt is geweest. Technisch gezien zijn het geen moeders, maar de hen beschouwd het onbevruchte ei als een normaal, bevrucht ei. Daarom hebben veel hennen de behoefte om om hun eieren te gaan liggen, om ze te beschermen en warm te houden. In de eierindustrie worden veel kippen in kooien gehouden die zo vol zijn dat zij zich amper kunnen bewegen, hun vleugels kunnen spreiden of kunnen rondlopen, laat staan dat ze op hun ei kunnen gaan gaan liggen.

Moeders zijn genetisch veranderd om meer melk en eieren te kunnen produceren
Jaren van selectief fokken om de winst en efficiëntie voor de voedselindustrie te maximaliseren hebben geresulteerd in genetisch misvormde dieren. Tegenwoordig gebruiken zelfs biologische en kleine landbouwbedrijven rassen van genetisch vervormde dieren. Dit zorgt er voor dat dieren nog meer lijden als hun gezondheid verslechtert.

Op melkveebedrijven vinden we koeien met enorme uiers, zij geven inmiddels bijna vier keer zoveel melk dan wat natuurlijk voor ze is. Logisch gevolg is dat melkkoeien problemen kunnen krijgen bij het lopen en gaan liggen. Bovendien zorgt deze onnatuurlijke hoeveelheid melk die hun lichaam aanmaakt voor diverse andere lichamelijke problemen.

Legkippen zijn ook genetisch aangepast om meer geld op te kunnen leveren. Zij leggen zo’n dertig keer meer eieren als wat Moeder Natuur voor ze in petto had. De rode junglehoenders, de wilde voorouder van de gedomesticeerde kip, legde 10 tot 15 eieren per jaar. In de eierindustrie leggen kippen meer dan 300 eieren per jaar.

Het leggen van zoveel eieren heeft ernstige gevolgen voor de gezondheid, de levensverwachting en het welzijn van de kip. Hedendaagse legkippen lopen bijvoorbeeld meer risico op osteoporose, waardoor botten verzwakken en gemakkelijker breken.

Vissen worden decennia lang opgesloten en gemarteld om hun eitjes te verkrijgen
De Europese Steur is een enorme vis die lange afstanden kan zwemmen en meer dan 100 jaar oud kan worden. Helaas worden deze vissen misbruikt voor de kaviaarindustrie. De steuren worden gehouden in overvolle netten in zee of in ondiepe, smerige, overvolle tanks. Ongeveer een maand voordat men hun eitjes gaat verwijderen worden de vissen verplaatst naar schoon water, zodat de eitjes niet naar smerig water zullen smaken.

Vaak gaan de vissen dood wanneer de eitjes ‘klaar’ zijn, de dieren worden dan opengesneden en sterven. Sommige bedrijven injecteren de vissen met hormonen waardoor ze vroegtijdig zullen bevallen. De eitjes worden dan chirurgisch of via een soort massage verwijderd. Dit terwijl de vis al die tijd bij bewustzijn is én op het droge wordt gehouden.

Het proces van ‘oogsten’ van de eitjes kan elke 15 maanden worden herhaald tijdens het hele leven van een steur.

Baby’s worden mishandeld terwijl moeder vanuit een kooi moet toekijken
Meer dan 95% van de moedervarkens wordt gehouden in krappe kooien als de biggen nog bij haar drinken. De biggetjes worden echter ook ernstig mishandeld op zeer jonge leeftijd… De staart wordt afgesneden, hun tanden worden afgeknipt en testikel worden nog vaak genoeg verwijderd. Dit alles zonder verdoving.

Kun je je voorstellen hoe zo’n moeder zich moet voelen als ze haar baby’s hoort en ziet schreeuwen van pijn en angst en zij niets kan doen om ze te beschermen?

Pasgeboren baby’s worden van hun moeder weggenomen om de moedermelk te kunnen verkopen
Hoewel er nog altijd mensen zijn die denken dat koeien vanzelf melk geven, of dat zij melk geven omdat ze de hele dag gras eten, is de realiteit helaas anders. Een koe moet net als een elk zoogdier, eerst een baby krijgen voor zij moedermelk aanmaakt. Bij een melkveebedrijf vindt men dat deze moedermelk niet voor de kalfjes is, maar voor de verkoop, voor menselijke consumptie. Het kalf wordt dus weggehaald bij de moeder en krijgt kunstmelk. De moedermelk wordt afgetapt en verkocht aan de zuivelindustrie.

Dit gebeurt niet alleen bij koeien, maar bij alle moederdieren die worden geëxploiteerd voor hun melk, zoals geiten, buffels en schapen.

De melk is voor de mens, de baby’s ook, als opvolger van hun moeder of als vlees.

Kippen worden uitgehongerd zodat ze meer eieren leggen
Legkippen krijgen een periode van 7 tot 28 dagen geen voer en soms ook geen water. Hierdoor komen ze sneller in de rui en verliezen sneller hun veren, zodat ze ook weer snel veel eieren kunnen gaan leggen na de rui-periode. Tijdens dit proces sterven veel kippen. De dieren die het overleven verliezen 25 tot 30% van hun lichaamsgewicht.

Gedwongen rui is officieel verboden in de EU, maar in andere landen gebeurt dit nog altijd.

Moedervarkens worden afgedankt na tientallen biggen te hebben geworpen
De zeugen worden kunstmatig geïnsemineerd en bevallen, van onnatuurlijk veel biggen. Deze biggen worden vetgemest en geslacht voor vlees. De zeugen worden al snel na de bevalling weer geïnsemineerd en zo zijn ze bijna hun hele korte leven drachtig of net bevallen. Als ze na een paar jaar ‘op’ zijn worden ze zelf ook geslacht.

Melkkoeien zijn vaak drachtig als ze geslacht worden
Door de vele zwangerschappen en grote hoeveelheden melk die koeien in de zuivelindustrie moeten voortbrengen zijn ze vaak op jonge leeftijd al aan het eind van hun latijn. Ze worden ziek en / of geven minder melk dan ‘rendabel’ is voor een melkveehouder. Dan worden ze afgedankt en gaan naar de slacht. Omdat melkkoeien baby’s moeten krijgen om de melkproductie op gang te houden, ze elk jaar geïnsemineerd worden en een dracht 9 maanden duurt, zijn veel van hen drachtig als ze een enkeltje slachthuis krijgen.

Uit een onderzoek in een Brits slachthuis bleek dat 23,5% van de geslachte koeien zwanger was, waarvan 26,9% in het derde trimester. Het ongeboren kalf sterf samen met de moeder.

Wat kun jij doen om deze moeders te helpen? Veel, werkt niet mee aan deze onrechtvaardige business, eet geen dierenleed, consumeer plantaardig. Voor de moeders.
Bron